بازی ها روانشناسی روابط انسانی

بازی ها
روانشناسی روابط انسانی
اریک برن
دانلود

وظیفه درمانگر در گشتالت درمانی

وظیفه درمانگر در گشتالت درمانی

دانلود متن با فورمت word

.

وظیفه درمانگر این  است که به مراجع کمک کند  تا برموانعی که جلوی آگاهی او را گرفته غلبه کند .

در رواندرمانی درمانگر علاوه بر تاکید روی محتوای گفتاری مراجع به حرکات و سکنات و رفتارغیر کلامی وی نیز توجه دارد .

در گشتالت درمانی رواندرمانگر مراجع را در وضعیت تعارضی قرار می دهد تا مراجع خود  راه حل خاص خود را بیابد و استعداد های خاص خود را رشد دهد.

حالا و اینجا از جمله موضوعاتی است که در گشتالت درمانی دارای اهمیت خاصی است

 باید در حال و اینجا زندگی کرد و شامل آن چیزی میشود که ما از آن آگاه هستیم .

پرلز گشتالت را گرایش مشترک نوع بشر بسوی تمامیت و کامل کردن خویش کمال گرائی می خواند و هر چه گشتالت یعنی کمال گرائی را منع کند به وضعیت ناتمامی می انجامد که زیان آور است و باعث ناسازگاری است .

یکی از راههایی که فرد می تواند به اجزاء از هم پاشیده خویش آگاهی یابد تکنیک صندلی خالی است  ( Empty chair  ) مراجع  فرد  یا شیء  یا عضو مورد نظر را در صندلی روبرو تصور می کند و با این چیز خیالی صحبت می کند و آن چیزی را که در ذهن دارد با او در میان می گذارد .

تکنیک هایی که در گشتالت درمانی بکار گرفته می شود :

1-       افزایش آگاهی : به فرد کمک میشود آنچه را در این زمان احساس می کند بیان کند.

2-       بکار بردن ضمیر شخصی من : بخاطر اینکه تجربیات خویش را جزای از خود احساس کند .

3-       جملات خبری بجای جملات سئوالی ، که خود را بیان کند.

4-       بکار بردن لغت نمی خواهم بجای لغت نمی دانم برای پذیرفتن مسئولیت و غالب آمدن بر ترس خویش .

5-       پرسش از چگونگی و چه خبر بجای چرائی رفتار بخاطر تجربه و حس کردن رفتار خویش .

6-       تشریک مساعی کردن در پیش بینی و اظهار نظر ها بصورت بیان کردن نظرات خود با جملات ؛به نظر من ، فکر می کنم ...

7-       گذشته را به حال آوردن برای دریافتن وضعیت فعلی رفتار.

8-       بیان تنفر ها و قدردانی ها .

9-       تاکید درمانگر به رفتار ظاهری مراجع .                             (حمیدرضا شهبازپور)

...... جهت رویت کل متن  از لینک بالای صفحه دانلود کنید

ارسال شده توسط آقای قربانی

روانشناسی شناختی - Cognitive psychology

روان‌شناسی شناخت، شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به مطالعه فرایندهای ذهنی شامل چگونگی تفکر، درک، یادآوری و یادگیری در افراد می‌پردازد. روان‌شناسی شناخت به عنوان بخشی از حوزه وسیعتر و گسترده‌تر علم شناخت، به سایر حوزه‌ها نظیر علم اعصاب، فلسفه و زبان‌شناسی ارتباط دارد...

تاریخچه روان شناسی شناختی
نگاه اجمالی
جان بی واتسون در بیانیه رفتارگرایی خود در ۱۹۱۳ نوشت: روان شناسی باید هر گونه اشاره به هوشیاری را کنار بگذارد. روانشناسانی که از پیام واتسون پیروی کردند ، ذهن ، فرآیندهای هوشیار و همه اصطلاحات ذهن گرایانه را از روان شناسی حذف کردند. تا چند دهه در محتوای کتابهای روانشناسی کارکرد مغز توضیح داده می‌شد. مادر آنها هیچگونه اشاره‌ای به ذهن دیده نمی‌شد. گفته می‌شد که روان شناسی برای همیشه هشیاری یا ذهن خود را از دست داده است.

ناگهان (یا چنین به نظر می‌آمد، هر چند از مدتها پیش به تدریج در حال ساخته شدن بود) روان شناسی آماده شد تا هوشیاری را باز یابد. در سال ۱۹۷۹ در مجله روان شناسی آمریکایی یا مجله رسمی از انجمن روان شناسی امریکا مقاله‌ا‌ی با عنوان رفتار گرایی و ذهن به چاپ رسید که در واقع درخواستی برای بازگشت به درون نگری بود و این مطلب به دنبال سخنرانی رئیس انجمن روان شناسی آمریکا در سال ۱۹۷۶ بود که گفته بود روان شناسی در حال تغییرات و این تغییر مستلزم بازگشت به هوشیاری است.

هنگامی که صاحب منصبی از انجمن روانشناسی امریکا و یک مجله معتبر این چنین باز و خوشبینانه درباره هوشیاری بحث می‌کنند. باید گمان کنیم که یک جنبش تازه یعنی انقلابی دیگر در روان شناسی در راه است.

روانشناسی شناختی(Cognitive psychology) مکتبی است که به بررسی فرایندهای درونی ذهن از قبیل حل مسئله، حافظه، ادراک، شناخت، زبان و تصمیم گیری می‌پردازد. موضوعاتی ازاین قبیل که انسان چگونه و با چه ساختاری به درک، تشخیص و حل مسئله می‌پردازد و این که ذهن چگونه اطلاعات دریافتی از حواس (مانند بینایی یا شنوایی) را درک می‌کند و یا اینکه حافظه انسان چگونه عمل می‌کند و چه ساختاری دارد؛ از عمده مسائل قابل توجه دانشمندان این رشته می‌باشد.

روان‌شناسی شناخت چیست؟
روان‌شناسی شناخت، شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به مطالعه فرایندهای ذهنی شامل چگونگی تفکر، درک، یادآوری و یادگیری در افراد می‌پردازد. روان‌شناسی شناخت به عنوان بخشی از حوزه وسیعتر و گسترده‌تر علم شناخت، به سایر حوزه‌ها نظیر علم اعصاب، فلسفه و زبان‌شناسی ارتباط دارد.