وظیفه درمانگر در گشتالت درمانی
وظیفه درمانگر این است که به مراجع کمک کند تا برموانعی که جلوی آگاهی او را گرفته غلبه کند .
در رواندرمانی درمانگر علاوه بر تاکید روی محتوای گفتاری مراجع به حرکات و سکنات و رفتارغیر کلامی وی نیز توجه دارد .
در گشتالت درمانی رواندرمانگر مراجع را در وضعیت تعارضی قرار می دهد تا مراجع خود راه حل خاص خود را بیابد و استعداد های خاص خود را رشد دهد.
حالا و اینجا از جمله موضوعاتی است که در گشتالت درمانی دارای اهمیت خاصی است
باید در حال و اینجا زندگی کرد و شامل آن چیزی میشود که ما از آن آگاه هستیم .
پرلز گشتالت را گرایش مشترک نوع بشر بسوی تمامیت و کامل کردن خویش کمال گرائی می خواند و هر چه گشتالت یعنی کمال گرائی را منع کند به وضعیت ناتمامی می انجامد که زیان آور است و باعث ناسازگاری است .
یکی از راههایی که فرد می تواند به اجزاء از هم پاشیده خویش آگاهی یابد تکنیک صندلی خالی است ( Empty chair ) مراجع فرد یا شیء یا عضو مورد نظر را در صندلی روبرو تصور می کند و با این چیز خیالی صحبت می کند و آن چیزی را که در ذهن دارد با او در میان می گذارد .
تکنیک هایی که در گشتالت درمانی بکار گرفته می شود :
1- افزایش آگاهی : به فرد کمک میشود آنچه را در این زمان احساس می کند بیان کند.
2- بکار بردن ضمیر شخصی من : بخاطر اینکه تجربیات خویش را جزای از خود احساس کند .
3- جملات خبری بجای جملات سئوالی ، که خود را بیان کند.
4- بکار بردن لغت نمی خواهم بجای لغت نمی دانم برای پذیرفتن مسئولیت و غالب آمدن بر ترس خویش .
5- پرسش از چگونگی و چه خبر بجای چرائی رفتار بخاطر تجربه و حس کردن رفتار خویش .
6- تشریک مساعی کردن در پیش بینی و اظهار نظر ها بصورت بیان کردن نظرات خود با جملات ؛به نظر من ، فکر می کنم ...
7- گذشته را به حال آوردن برای دریافتن وضعیت فعلی رفتار.
8- بیان تنفر ها و قدردانی ها .
9- تاکید درمانگر به رفتار ظاهری مراجع . (حمیدرضا شهبازپور)
...... جهت رویت کل متن از لینک بالای صفحه دانلود کنید
ارسال شده توسط آقای قربانی
