در این فعالیت نمایشى تماشاگرى در کار نیست و یک گروه به بازى هاى نمایشى در جمع خود و براى خود مى پردازد و موضوع آن زندگى و تمایلات خود گروه بازیگران است.
محل تلاقی روان‌شناسی و هنر
تئاتردرمانی یا سایکو‌درام اصطلاحی تقریبا جدید است که به تازگی وارد ادبیات روان‌شناسی ایران شده است و اکثریت جامعه از اثرات این نوع روان‌درمانی و ماهیت آن بی‌خبر هستند. مسلما هر بار که نام تئاتردرمانی را می‌شنویم شاید بی‌آنکه معنای دقیق آن را بدانیم تلفیقی از امکانات مشترک هنر تئاتر و علوم روان‌شناسی برای ما تداعی شود. اما در روان‌شناسی، تئاتردرمانی را این‌گونه تعبیر کرده‌اند که عبارت است از یک روش گروه‌درمانی که خصوصیات برجسته شخصیت، ارتباطات بین فردی، تعارضات، کشمکش‌های روانی و اختلالات افراد توسط روش‌های مخصوص نمایش مورد مشاهده و بررسی قرار می‌گیرد. در مورد تاریخچه و کاربرد تئاتردرمانی با دکتر بهناز بهدادفر، سایکودراماتیست، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در زیر می‌خوانید.
‌‌‌