تعریف
طبق تعریف انجمن سرطان‌شناسی آمریکا تصویرسازی ذهنی شامل تمرینات ذهنی طراحی شده برای پذیرش ذهنی نفوذ سلامتی و بهبودی در بدن است.
مرور
تصویرسازی ذهنی شامل
استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها، مزه‌ها، یا حس‌های دیگری
می‌شود که نوعی رؤیت هدفمند را می‌سازد. تصویرسازی ذهنی یک تکنیک مدیتیشن
است که تأثیرات جسمی و روان‌شناختی دارد. در جریان این تکنیک، آرمیدگی ذهن و
جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق
می‌افتد. تصویرسازی ذهنی می‌تواند درد را کاهش داده به تأثیر داروها کمک
کند و احساس بیمار را بهبود بخشد. این شیوه را همراه با درمان استاندارد در
افراد مبتلا به سرطان و بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌دهند. از
این تکنیک برای کار با بیماران دچار فوبیا و افسردگی، کاهش استرس، اضطراب و
افسردگی، کاهش فشار خون، کنترل درد، افزایش انگیزه، بهبود آرمیدگی، افزایش
کنترل بر زندگی فردی، بهبود روابط و حتی برای کمک به افراد در ترک سیگار
استفاده می‌شود.
تاریخچه تصویرسازی ذهنی
این
باور که تصویرسازی ذهنی می‌تواند به شفای بیماری‌ها کمک کند، باوری بسیار
قدیمی است. تصویرسازی تقریباً در همه فرهنگ‌های دنیا به عنوان یک ابزار
درمانی مورد توجه بوده و در بسیاری از مذاهب نیز مطرح شده است. مثلاً
سرخپوستان ناوایو دارای شکل مفصلی از تصویرسازی هستند که فرد را ترغیب
می‌کند خود را سالم «ببیند». برخی می‌گویند که قدمت این تکنیک‌ها به
بابلی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌های باستان می‌رسد. مصریان و یونانی‌های
باستان، و نیز ارسطو و بقراط پدر پزشکی نوین، بر این باور بودند که
تصویرهای ذهنی در مغز ارواحی را آزاد می‌کنند که قلب و بخش‌های دیگر بدن را
برمی‌انگیزند. آن‌ها همچنین باور داشتند که یک تصویر ذهنی قوی از بیماری
برای ایجاد نشانه‌های آن کافی است. تصویرسازی ذهنی قرن‌ها به عنوان یک
درمان طبی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. شواهد ثبت شده‌ای وجود دارد که
راهبان تبتی در قرن 13 و 14 با مدیتیشن و تصویرسازی کار می‌کردند که مجسم
کنند بودا بیماری‌ها را شفا می‌دهد.
سیمونتون‌ها در سال 1978 به این درمان‌ها با انتشار کتاب پرفروشی به نام «بهبودی دوباره» معروفیت بخشیدند. در این کتاب تجربیات آنان در درمان بیماران سرطانی با تصویرسازی و درمان‌های دیگر تشریح شده است. در حال حاضر از تصویرسازی ذهنی در کلینیک‌های مراکز پزشکی و بیمارستان‌های منطقه‌ای استفاده می‌شود. این روش را اغلب با درمان‌های روان‌شناختی دیگر ترکیب می‌کنند.
